Τσάι από φύλλα ελιάς: Ιδιότητες και συνταγή

225 gr. ξερά φύλλα ελιάς αποξεραμένα σε θερμοκρασία όχι μεγαλύτερη των 65 C.
Τα ξεπλένουμε καλά με νερό (χωρίς χλώριο) και τα τοποθετούμε ς σε δοχείο χαμηλής θέρμανσης με 4 ½ λίτρα νερού.
Θερμένουμε για 12 ώρες σε θερμοκρασία 80-85 C (κάτω από την θερμοκρασία βρασμού) συμπληρώνοντας νερό μέχρι να φτάσει στην αρχική ποσότητα. Μετά 12 ώρες αφήνουμε να να κρυώσει για 4-6 ώρες
Αφαιρούμε τα φύλλα και το αποθηκεύουμε το τσάι στο ψυγείο. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για περίοδο 1- 2 εβδομάδων.
Χρειάζεται προσοχή στην θερμοκρασία Παρασκευής να μην είναι υψηλή.
Τα φύλλα της ελιάς να μην προέρχονται από ραντισμένο δένδρο.
Τα φύλλα να είναι από την ποικιλία Olea Europaea και τα φύλλα να μην είναι σπασμένα.“
 Δράσεις
  • Αυξάνει την ενεργητικότητα (energy).
  • Έχει αποτοξινωτική επίδραση στον οργανισμό.
  • Ελαττώνει την Αρτηριακή πίεση.
  • Αυξάνει την αιματώδη των στεφανιαίων αγγείων.
  • Αντιαρρυθμική δράση
  • Έχει αντιοξειδωτική δράση δεσμεύοντας τις “ελευθερες ρίζες“.
  • Μειώνει την LDL χοληστερίνη
  • Επιδρά θετικά σε πολλές ασθένειες όπως ινομυαλγίες, ψωρίαση,καρδιομυοπάθεια κολικούς εντέρου.
  • Έχει αντικαρκινικές ιδιότητες.
Τα φύλλα της ελιάς έχουν χρησιμοποιηθεί στην παραδοσιακή ιατρική ως αντιυπερτασικά, ως αγγειοδιασταλτικά, αντιρρευματικά, διουρητικά, αντιπυρετικά και υπογλυκαιμικά. Σύγχρονες φαρμακολογικές μελέτες έχουν δείξει την αντιχοληστερολαιμική, αγγειοδιασταλτική, υποτασική και αντιμικροβιακή δράση ενώ νέες δράσεις είναι υπό μελέτη.
Στα φύλλα της ελιάς αλλά και στον καρπό και στο λάδι, περιέχονται αρκετές φαινολικές ενώσεις και παράγωγα.
Σημαντικότερες από τις ενώσεις αυτές είναι η ελαιοευρωπαΐνη (oleuropein) και η υδροξυτυροσόλη (3,4-διυδροξυ-φαινυλαιθανόλη).
Μεταξύ άλλων στο εκχύλισμα των φύλλων της ελιάς έχουν απομονωθεί επίσης και άλλοι 3,4-διυδροξυφαινυλεστέρες και γλυκοζίδια φλαβονοειδών κυρίως της ρουτίνης και λουτεολίνης  
Η επιστήμη από καιρό προσπαθεί να ανακαλύψει και να αποκωδικοποίηση τις εκπληκτικές θεραπευτικές ιδιότητες του χημικού κόσμου των φυτών. Τελευταίως αυτές οι έρευνες κατάφεραν να μας δώσουν κάποιες φυτικές ενώσεις με ιδιαίτερες ιδιότητες για την ιατρική θεραπευτική και την υγειά.
Ορισμένες από αυτές διεγείρουν την παραγωγή αντικαρκινικών ενζύμων , άλλες αδρανοποιούν συγκεκριμένες χημικές ουσίες που προκαλούν καρκίνο, άλλες έχουν αντιοξειδωτική δράση, προστατεύοντας τον οργανισμό από της Ελευθερές ρίζες που επιταχύνουν την γήρανση και προκαλούν ασθένειες, άλλες έχουν επίδραση στα μικρόβια , τους ιούς και τους μύκητες, καταστρέφοντας τους μέσα από τις μικροβιοκτόνες, ιοκτόνες, και μυκητοκτόνες ιδιότητες των. Άλλες ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα .
Μια από αυτές είναι η ελεοευρωπαϊνη (Oleuropein) που παράγεται από τα φύλλα της ελιάς. 
Η ελιά (olea), παλιό κλασσικό όνομα, ανήκει στην οικογένεια των Ελαιωδών (Oleaceae). Το γένος περιλαμβάνει 50 περίπου είδη από θάμνους και αειθαλή δένδρα, μακρόβια που τα συναντάμε σε πολλά μέρη. Η αξιολογότερη ποικιλία είναι η παγκόσμιος γνωστή Ευρωπαϊκή ελιά (Olea europaea sativa).
Οι ιδιότητες των φύλλων της ελιάς έχουν αποδοθεί κατά κύριο λόγο στα ιριδοειδή του φύλλου της ελιάς και ειδικότερα στα σεκοϊριδοειδή ελαιοευρωπαΐνη και υδροξυτυροσόλη .
Η ελαιοευρωπαΐνη υπάρχει και στον καρπό της ελιάς,είναι το πικρό συστατικό που εξουδετερώνεται με την κατεργασία του ελαιοκάρπου.
Οι δύο αυτές ουσίες είναι γνωστές και για τις αντιοξειδωτικές τους ιδιότητες ενώ θεωρείται ότι δίνουν στο δέντρο της ελιάς αντοχή κατά των βλαβών από έντομα και βακτήρια. Πάντως το συνολικό εκχύλισμα των φύλλων της ελιάς, εμφανίζει μεγαλύτερη αντιοξειδωτική ικανότητα από τα δύο αυτά συστατικά .
Αρκετά από τα συστατικά του φύλλου της ελιάς, και ειδικότερα η ελαιοευρωπαΐνη, η τυροσόλη, η υδροξυτυροσόλη και οι εστέρες τους και ορισμένα φαινολικά οξέα όπως το καφεϊκό και το βανιλικό, υπάρχουν στον καρπό και στο λάδι της ελιάς.