Translate-Μετάφραση

Δευτέρα 25 Μαρτίου 2013

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΕΣ ΦΟΡΕΣΙΕΣ ΕΛΛΗΝΩΝ





Χειροποίητες παραδοσιακές ενδυμασίες για να δείτε την ανεκτίμητη 
πολιτιστική κληρονομιά του τόπου μας:












 


Read more: http://www.i-diadromi.gr/2013/03/blog-post_8416.html#ixzz2OXDQUDA

Παρασκευή 22 Μαρτίου 2013

Είμαι η μεγαλύτερη ... και έχω τρια παιδιά...

Είσαι ο μεγάλος, ο μεσαίος ή ο μικρός της οικογένειάς σου ; 


Είστε το μεγαλύτερο, το δεύτερο ή το μεσαίο παιδί της οικογένειας; Ή μήπως είστε το μικρότερο ή το μοναχοπαίδι της οικογένειας; Η σειρά γέννησης ενός παιδιού μέσα στην οικογένεια, καθώς και οι σχέσεις που αναπτύσσονται ανάμεσα στα αδέρφια βάσει αυτής, έλαβαν ιδιαίτερη βαρύτητα και μελετήθηκαν εκτεταμένα από την αντλεριανή ψυχολογία.

 Ο Άλφρεντ Άντλερ τόνισε χαρακτηριστικά ότι τα αδέρφια μπορεί να μεγαλώνουν κάτω από την ίδια στέγη, με τους ίδιους γονείς, βιώνουν όμως, λόγω της διαφορετικής σειράς γέννησής τους, ένα πολύ διαφορετικό «κοινωνικό» περιβάλλον γύρω τους που διαμορφώνει ιδιαίτερα το χαρακτήρα και την προσωπικότητά τους! Ο ίδιος περιέγραψε και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε προσωπικότητας, παρουσιάζοντας μια ενδιαφέρουσα εικόνα για κάθε κατηγορία!
Κατά τον Άντλερ, υπάρχουν πέντε «ψυχολογικές θέσεις» βάσει της σειράς γέννησης ενός ατόμου μέσα στην οικογένεια: το άτομο να είναι το μεγαλύτερο σε ηλικία από τα αδέρφια του, να είναι το δεύτερο παιδί από δύο μόνο αδέρφια, να είναι το μεσαίο παιδί, να είναι το μικρότερο σε ηλικία και, τέλος, να είναι το μοναδικό παιδί μέσα στην οικογένεια. Ο Άντλερ τονίζει ότι η σειρά γέννησης αυτή καθεαυτή δεν είναι τόσο σημαντική όσο η ερμηνεία που δίνει το άτομο σχετικά με τη θέση που έχει «λάβει» μέσα στην οικογένεια. Όπως αναφέρει, πολλοί άνθρωποι συχνά απορούν που τα παιδιά της ίδιας οικογένειας διαφέρουν τόσο πολύ μεταξύ τους. Τελικά, όμως, είναι λάθος να θεωρούμε ότι τα παιδιά της ίδιας οικογένειας έχουν διαμορφωθεί στο ίδιο περιβάλλον. Αν και μοιράζονται κοινές πλευρές στον αστερισμό της οικογένειας, η ψυχολογική κατάσταση κάθε παιδιού είναι διαφορετική από εκείνη των άλλων παιδιών λόγω της σειρά γέννησής τους και της ερμηνείας που δίνουν τα ίδια σε αυτή.

Το μεγαλύτερο παιδί
Το μεγαλύτερο παιδί γεννιέται σε ένα περιβάλλον όπου οτιδήποτε κάνει αποτελεί κάτι «καινούργιο», μια ολότελα ξεχωριστή εμπειρία για τους γονείς. Υπό αυτή την έννοια περνά ένα διάστημα στη ζωή του, πριν τη γέννηση του δεύτερου παιδιού, στο οποίο νιώθει ιδιαίτερα σημαντικό, λαμβάνοντας την αμέριστη προσοχή και των δύο γονιών, περισσότερα ερεθίσματα ή ακόμη και χρόνο και από τους δύο γονείς. Η κατάσταση αυτή παρέχει κάποια ιδιαίτερα προνόμια στο πρωτότοκο παιδί, μπορεί όμως να έχει και τις αρνητικές της πλευρές καθώς οι γονείς εναποθέτουν στο πρώτο παιδί όλα τα όνειρα και τις υψηλές προσδοκίες τους. Το πρώτο αυτό δημιούργημά τους πρέπει να τους βγάλει ασπροπρόσωπους! Έτσι, εκείνο μπορεί να νιώθει ιδιαίτερη πίεση να επιτύχει, σε όλους τους τομείς της ζωής του, νιώθοντας το βάρος των προσδοκιών των γονιών στους ώμους του από πολύ νεαρή ηλικία. Οι γονείς μπορεί να γίνουν ιδιαίτερα κριτικοί στην αγωνία τους να επιτύχει αυτή η προσπάθειά τους και να απαιτούν από το παιδί να τα καταφέρνει πάντα καλά σε όλα.

Σε αυτό το πλαίσιο, το μεγαλύτερο παιδί βιώνει τον ερχομό του δεύτερου παιδιού ως μια μεγάλη απειλή που το γεμίζει ζήλια, θυμό αλλά και πολλές ενοχές για τα συναισθήματά του. «Ποιος είναι ο μικρός χαριτωμένος εχθρός που εμφανίστηκε ξαφνικά και «εκθρονίζει» τη μοναδική μέχρι τώρα παρουσία του»; Πολλά πρωτότοκα παιδιά μπορεί να αντιδράσουν με επιθετικότητα σε αυτή τη νέα κατάσταση και άλλα να βάλουν πράγματι τα δυνατά τους για να ξεχωρίσουν ακόμη περισσότερο προκειμένου να διατηρήσουν την ξεχωριστή θέση τους μέσα στην οικογένεια. Το θετικό στοιχείο εδώ είναι ότι στα μάτια των μικρότερων αδερφών τους παραμένουν για πάντα οι «πρωτοπόροι», οι εξιδανικευμένοι μεγάλοι αδερφοί ή αδερφές, παίρνοντας συχνά το ρόλο του «αρχηγού», του «έμπειρου» και του πιο «ικανού» ανάμεσα στα αδέρφια αλλά και στα άλλα παιδιά των κοινωνικών τους συναναστροφών.

Το δεύτερο παιδί
Το δεύτερο παιδί βρίσκεται σε διαφορετική θέση. Από τη στιγμή που θα γεννηθεί, μοιράζεται την προσοχή των μελών της οικογένειάς του με ένα άλλο παιδί. Η παρουσία του πρώτου παιδιού αποτελεί για το ίδιο σημείο αναφοράς, σύμμαχο, αλλά, κυρίως, πρότυπο και ανταγωνιστή. Γι’ αυτό και συμπεριφέρεται σαν να βρίσκεται σε μια κούρσα δρόμου και τελεί διαρκώς υπό εγρήγορση. Είναι σαν διαρκώς «να εκπαιδεύεται» για να ξεπερνά ένα εμπόδιο, το μεγαλύτερο αδερφό ή αδερφή του. Αυτός ο ανταγωνισμός ανάμεσα στα δύο πρώτα παιδιά επηρεάζει τη μετέπειτα πορεία της ζωής τους. Το μικρότερο παιδί αναπτύσσει μια ικανότητα να βρίσκει τα αδύναμα σημεία του μεγαλύτερου και να προσπαθεί να κερδίσει τον έπαινο από τους γονείς, τους δασκάλους κ.ά. σημειώνοντας επιτυχίες στους τομείς εκείνους που ο μεγαλύτερος αδερφός του έχει αποτύχει. Εάν το ένα παιδί έχει κάποιο ταλέντο σε ένα δεδομένο τομέα, το άλλο παλεύει για αναγνώριση αναπτύσσοντας άλλες ικανότητες.

Το δεύτερο παιδί όμως αντιμετωπίζεται πάντα και από τους δύο γονείς με μεγαλύτερη εμπειρία και σύνεση. Οι γονείς έχουν ήδη την εμπειρία ανατροφής του πρώτου παιδιού και ο ερχομός του δεύτερου τους βρίσκει «προετοιμασμένους», πιο συνειδητοποιημένους και ήρεμους. Ο ερχομός του βιώνεται ως ένα πιο συνειδητό και γνώριμο γεγονός, γι΄ αυτό και αποτελεί κάτι πιο «αληθινό» για τους ίδιους αλλά και για την οικογένεια. Με τη γέννηση του πρωτότοκου παιδιού έκαναν τη βουτιά στα βαθιά, πέρασαν τους φόβους και τις ανασφάλειες της πρωτόγνωρης αυτής εμπειρίας και τώρα έχουν συνειδητοποιήσει ότι δεν «πρέπει» να είναι τέλειοι σε όλα. Εξάλλου κάθε παιδί έχει τη δική του προσωπικότητα την οποία καλούνται να γνωρίσουν και να αλληλεπιδράσουν με αυτή. Η εμπειρία που έχουν κερδίσει τους μαλακώνει και τους κάνει λιγότερο απαιτητικούς, κυρίως με τον ίδιο τους τον εαυτό. Έτσι, το δεύτερο παιδί μεγαλώνει συνήθως σε μια πιο ήπια κατάσταση, με γονείς πιο σίγουρους για το ρόλο τους και πιο ήρεμους.

Το μεσαίο παιδί
Το μεσαίο παιδί ξεκινά τη ζωή του σε μια πορεία όπου οι εντυπώσεις έχουν ήδη κερδηθεί από το πρωτότοκο παιδί. Τα πρώτα βήματα, οι πρώτες λέξεις που αρθρώνει, η βάφτισή του, οι πρώτες ημέρες στο σχολείο δεν εντυπωσιάζουν πια και τόσο τους γονείς. Η ιδιαίτερη προσοχή που μπορεί να λαμβάνει ως μικρότερο διαρκεί επίσης λίγο καθώς σύντομα μετατοπίζεται στη γέννηση του τρίτου παιδιού στο οποίο όλοι στρέφουν την ιδιαίτερη προσοχή τους. Είναι γεγονός ότι όταν γεννιέται το τρίτο παιδί, οι γονείς και το μεγαλύτερο παιδί στρέφουν την προσοχή τους επάνω του κι έτσι το μεσαίο παιδί μένει «μετέωρο». Σε αυτό το στάδιο μπορεί να νιώσει ότι δεν αποτελει «κάτι ιδιαίτερο» μέσα στην οικογένεια… Πολλά μεσαία παιδιά περιγράφουν μια αίσθηση σαν να ήταν «αόρατα» μέσα στην οικογένεια.

Mπροστά στη νέα αυτή δυναμική της οικογένειας το μεσαίο παιδί μπορεί να νιώσει την ανάγκη να στηριχτεί περισσότερο στον εαυτό του ή να ψάξει για συμμάχους εκτός της οικογένειας: συγγενείς, φίλους κλπ. Παρ΄ όλα αυτά η δυναμική αυτή εμφανίζει και τις θετικές της πλευρές, αφήνοντας τα μεσαία παιδιά πιο χαλαρά, φορτωμένα με λιγότερες προσδοκίες από τους γονείς, με δυνατότητες για μεγαλύτερη αυτονομία. Έτοιμα να αναζητήσουν το δικό τους ξεχωριστό δρόμο στη ζωή! Είναι γεγονός ότι πολλές φορές τα μεσαία παιδιά ακολουθούν μια σταδιοδρομία τελείως διαφορετική από τα αδέρφια τους. Αν, για παράδειγμα, τα αδέρφια τους είναι πολύ καλοί μαθητές στο σχολείο, εκείνα μπορεί να επιλέξουν να μην είναι ή να διακριθούν σε έναν άλλο τομέα, π.χ., τον αθλητισμό, τη μουσική κλπ. Με αυτό τον τρόπο, επιλέγοντας έναν ανεξερεύνητο χώρο δράσης, αυξάνουν σημαντικά τις πιθανότητες να διακριθούν και να επιβραβευτούν ως κάτι ξεχωριστό! Παράλληλα, νιώθοντας ότι η θέση τους μέσα στην οικογένεια δεν είναι ακριβώς «προσδιορισμένη», στρέφονται συνήθως έξω από την οικογένεια για τις κοινωνικές τους συναναστροφές, δημιουργώντας έναν κύκλο ιδιαίτερα στενών κοινωνικών σχέσεων. Είναι γεγονός ότι τα μεσαία παιδιά έχουν συχνά πολλούς φίλους και ένα μεγάλο κύκλο γνωριμιών. Στην εφηβεία, μάλιστα, επηρεάζονται ιδιαίτερα από την ομάδα των συνομηλίκων τους. Τα μεσαία παιδιά μοιάζουν πράγματι με τους αθλητές στίβου, αγωνίζονται πυρετωδώς σε μια κούρσα ζωής, διεκδικώντας βέβαια, τι άλλο, μια διάκριση! Έχουν μάθει διαρκώς να προσπαθούν να διεκδικούν τα σκήπτρα των πρωτότοκων αδερφών τους!

Το μικρότερο παιδί
Tο μικρότερο παιδί της οικογένειας μεγαλώνει σε μια ιδιαίτερα αντιφατική κατάσταση: τη μια στιγμή δέχεται αγκαλιές και χάδια από όλους, και την άλλη έλλειψη εμπιστοσύνης και κοροϊδίες. Είναι γεγονός ότι, συχνά, τα μικρότερα παιδιά βιώνουν μια έλλειψη σεβασμού, ιδιαίτερα από τα μεγαλύτερα αδέρφια τους, που είναι πάντα πιο δυνατά, πιο έξυπνα, πιο ικανά κοκ. Παράλληλα, οι γονείς είναι συνήθως πιο χαλαροί κατά την ανατροφή του μικρότερου παιδιού, γιατί έχουν πια αποκτήσει μεγαλύτερη εμπειρία στο ρόλο τους αλλά και γιατί διαθέτουν λιγότερο χρόνο να μοιράσουν στη φροντίδα όλων των παιδιών. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, τα μικρότερα παιδιά μοιάζουν να έχουν περισσότερο από τον καθένα την ανάγκη της προσοχής για τα επιτεύγματά τους και όχι μόνο για τις αστείες γκριμάτσες τους ή τη χαριτωμένη φυσιογνωμία τους, και συνειδητοποιούν από πολύ νωρίς ότι πρέπει να αγωνιστούν σκληρά στη ζωή τους για να τους πάρουν οι άλλοι στα σοβαρά! Ως πιο αδύναμοι και σωματικά συχνά εφευρίσκουν άλλους τρόπους, διαφορετικούς, προκειμένου να ξεχωρίσουν και να κερδίσουν την προσοχή των άλλων γύρω τους. Αποκτούν, για παράδειγμα, ιδιαίτερες κοινωνικές δεξιότητες, ευφράδεια λόγου και έκφρασης συναισθήματος, χειριστικότητα στη συμπεριφορά τους. Παράλληλα, φαίνεται να διατηρούν για πάντα την παιδικότητα που τους χαρακτηρίζει από μικρή ηλικία, μιας και γρήγορα ανακαλύπτουν ότι και αυτή τους αποφέρει την προσοχή και τη συμπάθεια όλων! Πράγματι, μοιάζουν πάντα πιο …παιδιά!


Το μοναχοπαίδι
Για το μοναχοπαίδι ισχύουν όσα αναφέρθηκαν για τα μεγαλύτερα παιδιά αλλά σε πιο έντονο βαθμό μιας και παραμένει για πάντα ο/ η «εκλεκτός/ ή» της καρδιάς των γονιών και δεν βιώνει ποτέ τη στιγμή της εκθρόνισης από τη γέννηση ενός δεύτερου παιδιού. Σε αυτή την περίπτωση, βέβαια, οι προσδοκίες των γονιών γιγαντώνονται, ιδιαίτερα αν η γέννηση του παιδιού ήταν ιδιαίτερα επιθυμητή αλλά καθυστερούσε λόγω θεμάτων γονιμότητας, οδηγώντας συχνά το μοναδικό παιδί της οικογένειας στην τελειομανία και στην αίσθηση ότι ό,τι και αν κάνει δεν είναι ποτέ εντελώς «τέλειο». Είναι γεγονός ότι τα μοναχοπαίδια έχουν να αντιμετωπίσουν κάποια ιδιαίτερα σημαντικά ζητήματα, όπως το θέμα της μοναξιάς που βιώνουν από την απουσία άλλων παιδιών μέσα στην οικογένεια ή την ανάγκη κοινωνικοποίησης μέσα από άλλες σχέσεις και όχι μέσω της αλληλεπίδρασης με τα αδέρφια τους. Παράλληλα περνούν συχνά μεγάλο μέρος του χρόνου τους με ενήλικες, γεγονός που τα βοηθά να ωριμάσουν πιο γρήγορα, συχνά μάλιστα να αποκτήσουν και δεξιότητες, όπως γλωσσικές, αλλά και άλλες εμπειρίες, όπως επιμορφωτικές, πολιτισμικές, που δεν έχουν άλλα παιδιά μεγαλύτερων οικογενειών που δεν μπορούν να ακολουθούν τους γονείς τους σε ταξίδια, εκθέσεις κλπ.

Είναι γεγονός, πάντως, ότι τα μοναχοπαίδια σχετίζονται με μεγαλύτερη άνεση με αρκετά μεγαλύτερους ή μικρότερούς τους, έχοντας προσαρμοστεί σε μια τέτοιου είδους ηλικιακή διαβάθμιση στις κοινωνικές επαφές τους.

Οι εξαιρέσεις
Κατά τον Άντλερ, στο ζήτημα της επίδρασης της σειράς γέννησης στη διαμόρφωση της προσωπικότητας του παιδιού είναι σημαντικό να ληφθούν υπόψη και οι περιπτώσεις εξαιρέσεων που παρουσιάζονται: καταρχάς το φύλο του παιδιού παίζει σημαντικό ρόλο. Όταν, για παράδειγμα, το πρώτο παιδί είναι κορίτσι και το δεύτερο αγόρι αναφερόμαστε περισσότερο στην περίπτωση δύο πρωτότοκων παιδιών παρά σε ένα πρωτότοκο και ένα δευτερότοκο παιδί. Επίσης, διαφορετική είναι η περίπτωση ενός αγοριού με δύο μεγαλύτερες αδερφές σε σχέση με την περίπτωση ενός κοριτσιού με δύο μεγαλύτερους αδερφούς. Παράλληλα, σημαντικό ρόλο παίζουν και τα χρόνια που μεσολαβούν μεταξύ των διαδοχικών γεννήσεων. Αν, για παράδειγμα, το μικρότερο παιδί διαφέρει από το μεσαίο περισσότερο από πέντε χρόνια, ίσως και πάλι να αναφερόμαστε περισσότερο στα χαρακτηριστικά ενός πρωτότοκου παιδιού. Τέλος, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και άλλα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της οικογένειας που δημιουργούν μια πιο περίπλοκη κατάσταση, όπως για παράδειγμα η ύπαρξη υιοθετημένων παιδιών, παιδιών από δεύτερο γάμο, διδύμων ή ακόμη και η σειρά γέννησης των ίδιων των γονιών και ο τρόπος με τον οποίο αυτή επηρεάζει τη συμπεριφορά τους απέναντι σε κάθε παιδί.

Τέλος, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι η σειρά γέννησης ενός παιδιού μέσα στην οικογένεια δεν του συνάπτει κάποια χαρακτηριστικά από τα οποία δεν μπορεί να διαφοροποιηθεί ή δεν μπορεί να αλλάξει. Η συγκεκριμένη θεώρηση βοηθά στην καλύτερη κατανόηση της συγκεκριμένης «εικόνας» του κόσμου την οποία αντικρίζει ένα παιδί από τη στιγμή της γέννησής του, το πλαίσιο μέσα στο οποίο ξεκινά τη ζωή του, και τον τρόπο με τον οποίο οι συγκεκριμένοι αυτοί παράγοντες αντανακλούν στη δική του αίσθηση ταυτότητας, στη σχέση με τους γονείς του, τα αδέρφια του και στις σχέσεις που θα δημιουργήσει στο μέλλον ως ενήλικας. Ας θυμόμαστε ότι αυτός είναι και ο πιο σημαντικός λόγος για τον οποίο συχνά τα αδέρφια διαφέρουν τόσο πολύ μεταξύ τους, παρόλο που έχουν μεγαλώσει στο ίδιο περιβάλλον. Τελικά, κάθε παιδί, μέσα στο ίδιο σπίτι, «βλέπει» μια πολύ διαφορετική όψη της ίδιας πραγματικότητας!

Βιβλιογραφία -Gerald Corey: ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΤΗΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ (πρώτη ελληνική έκδοση), εκδόσεις Έλλην, Αθήνα 2005. -http://biographies.nea-acropoli.gr -Άλφρεντ Άντλερ: ΑΝΘΡΩΠΟΓΝΩΣΙΑ, σειρά Εφαρμοσμένη Ψυχολογία, εκδόσεις Μπουκουμάνη, Αθήνα 1971. -Άλφρεντ Άντλερ: Το νόημα της ζωής, εκδόσεις Επίκουρος, Αθήνα 1974. -Richard M. Ryckman: THEORIES ΟF PERSONALITY, 4th edition, Brooks/ Cole Publishing Company, Pacific Grove, California 1989.
Ειρήνη Τζελέπη, Συμβουλευτική Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια, Pg.Dipl., MSc., City University, Λονδίνο,irini.tzelepi@yahoo.gr http://www.psychologynet.gr
πηγή:infokids.gr

Δευτέρα 18 Μαρτίου 2013

ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ;


 
«Είστε ανεύθυνος λαός», «Δεν πληρώνετε τους φόρους σας», «Είστε βολεμένοι», «Λειτουργείτε με ωχαδελφισμό», «Είστε τεμπέληδες»… 
είναι μερικές μόνο από τις φράσεις που χρησιμοποιούν σήμερα οι περισσότεροι Ευρωπαίοι -πολιτικοί και απλός λαός- για να μας χαρακτηρίσουν!
Η κρίση μπορεί να έφερε τα πάνω-κάτω, όμως κανείς από αυτούς δεν πρέπει να ξεχνάει! Τι;

Αυτά που η Ελλάδα έκανε για τον κόσμο ολόκληρο, προσφέροντας βασικά στοιχεία πολιτισμού και ανθρωπισμού. Κι αν το ερώτημα «Τι έκαναν οι Έλληνες για τον κόσμο» σάς φαίνεται… ρητορικό, ελάτε να δούμε μαζί 10 σημαντικά πράγματα που… ταξίδεψαν από τη χώρα μας σε ολόκληρο τον πλανήτη, για να γίνει καλύτερος!

1. Σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες


Οι πρώτοι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες έγιναν το 1896 στην Αθήνα. Αν και το ελληνικό κράτος αντιμετώπιζε πολλά οικονομικάπροβλήματα, οι Έλληνες κατάφεραν να οργανώσουν τους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες με μεγάλη επιτυχία. Η μικρή τότε Ελλάδα έστειλε στον κόσμο ένα μήνυμα ειρήνης και φιλίας μεταξύ των λαών, ενώ αυτή η πρώτη διοργάνωση έβαλε τα θεμέλια για μια διεθνή αθλητική οργάνωση που έμελλε να γίνει η μεγαλύτερη αθλητική γιορτή του πλανήτη!

2. Σύσταση Δικαστηρίων


Η αρχική έννοια σύστασης δικαστηρίου για την απονομή δικαιοσύνης βρίσκεται στην ελληνική μυθολογία και μάλιστα γινόταν από τους ίδιους τους Ολύμπιους Θεούς, από τους οποίους προϊστορικά πέρασε στην Αρχαία Ελλάδα, αρχικά να απονέμεται από τους βασιλείς και αργότερα ανατέθηκε στα δικαστήρια. Στην αρχαία Αθήνα ονομαστά ποινικά δικαστήρια ήταν η Βουλή του Αρείου Πάγου, το Παλλάδιο, το Δελφίνιο και η Ηλιαία.

3. Θέατρο


Κάθε πόλη στην αρχαία Ελλάδα είχε τουλάχιστον ένα θέατρο. Οι πόλεις-κράτη είχαν μεγάλο ανταγωνισμό μεταξύ τους, παρουσιάζοντας πολλές παραστάσεις εν είδει διαγωνισμού, ενώ η σημασία του θεάτρου ήταν τόσο μεγάλη για τους αρχαίους, αφού άφηναν ακόμη και τους κρατούμενους των φυλακών να παρακολουθούν κάποια έργα. Χτισμένα πάνω σε λόφους, έτσι ώστε να μπορούν οι θεατές να βλέπουν με ευκολία τη σκηνή, το Αρχαίο Θέατρον άφησε το στίγμα του στον πολιτισμό ανά τους αιώνες.

4. Δημοκρατία


Η αθηναϊκή δημοκρατία ήταν το πολιτικό σύστημα που αναπτύχθηκε στην αρχαία ελληνική πόλη-κράτος της Αθήνας και ήταν η πρώτη γνωστή δημοκρατία αλλά και η πιο σημαντική κατά την αρχαιότητα. Το δημοκρατικό πολίτευμα της κλασικής Αθήνας αποτελεί ένα ανεπανάληπτο πρότυπο συμμετοχής του λαού στα κοινά, ενώ η δημοκρατική διακυβέρνηση έφτασε σε βαθμό υποδειγματικού δημοκρατικού πολιτεύματος στα χρόνια του Περικλή, στο λεγόμενο «χρυσό αιώνα».

5. Ντους


Οι Έλληνες ήταν οι πρώτοι που είχαν αποχετευτικό σύστημα, ενώ διοχέτευαν τα νερά των υδραγωγείων σε ένα μεγάλο κοινόχρηστο ντους (που χρησιμοποιείτο από πλούσιους και φτωχούς). Οι ανακαλύψεις στην Πέργαμο αποδεικνύουν του λόγου το αληθές, ενώ οι Ρωμαίοι πήραν την ιδέα αυτή από τους Έλληνες και την εξέλιξαν.

6. Ο αναλογικός υπολογιστής


Πάνω από έναν αιώνα πριν ανακαλύφθηκε ένα »περίεργο» εργαλείο από δύτες στο βυθό της θάλασσας των Αντικυθήρων.  Ήταν ένας αστρολάβος; Ήταν ένα αστρονομικό ρολόι; Ή κάτι άλλο; Για πολλά χρόνια, η συστηματική εξέταση του αντικειμένου απέτυχε να φωτίσει τη σκοπιμότητα του περίεργου αυτού μηχανήματος. Όμως, η έρευνα τα τελευταία πενήντα χρόνια έχει ρίξει λίγο φως. Ο περίφημος Μηχανισμός των Αντικυθήρων είναι ασχολείτο με τα αστρονομικά φαινόμενα, λειτουργώντας ως ένας περίπλοκος μηχανικός «υπολογιστής» που παρακολουθούσε και κατέγραφε τους κύκλους του ηλιακού συστήματος.

7. Πίτσα


Οι πίτες με διάφορους γευστικούς συνδυασμούς (ελιές, τυρί και χόρτα) ήταν το αγαπημένο σνακ των αρχαίων, ενώ το πρώτο είδος πίτσας ήταν ο επονομαζόμενος «πλακούς», δηλαδή μία βάση από ψωμί πάνω στην οποία τοποθετούσαν διάφορα βότανα και στη συνέχεια την έψηναν σε καυτές πέτρες.

8. Μαθηματικά


Η Ευκλείδεια Γεωμετρία, το Πυθαγόρειο Θεώρημα και η Τριγωνομετρία είναι  ελληνικά. Και μπορεί όλα αυτά να έχουν φέρει… ανείπωτη δυστυχία σε αμέτρητες γενιές μαθητών, χωρίς αυτές, όμως, τις ανακαλύψεις δεν θα είχαμε την αρχιτεκτονική, ούτε καν την πλοήγηση βρε αδερφέ(!)… και ούτω καθ’ εξής! Ο κατάλογος είναι σχεδόν ατελείωτος.

9. Ο καταπέλτης


Χάρη σε όλα αυτά τα μαθηματικά που αναφέραμε πιο πάνω, οι αρχαίοι Έλληνες δημιούργησαν έναν καταπέλτη που αύξησε το εύρος και τη δύναμη των πυρομαχικών τους. Πιο συγκεκριμένα, ο πρώτος καταπέλτης κατασκευάστηκε την εποχή των Καρχηδονίων το 399 π.Χ., ενώ το τόξο εμφανίστηκε ακόμη νωρίτερα, στα τέλη του 5ου π.Χ. αιώνα.

10. Η ατμομηχανή


Η πρώτη ατμομηχανή κατασκευάστηκε από τον Ήρωνα, περίφημο Έλληνα μαθηματικό, φυσικό και μηχανικό της αρχαιότητας, που έζησε τον 1ο αι. π.Χ. (κατ’ άλλους τον 1ο αι. μ.Χ.) και καταγότα
ν από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Η «αιολόσφαιρα» όπως ονομαζόταν ήταν μία συσκευή που κινούνταν με τη δύναμη του ατμού, ενώ υπήρξε ο πρόδρομος της εφεύρεσης της ατμομηχανής.

Συμπέρασμα: Πολλά από τα πράγματα που οι «προηγμένοι» λαοί απολαμβάνουν σήμερα ως αναπόσπαστο κομμάτι της ελευθερίας τους ή του σύγχρονου τρόπου ζωής τους προέρχονται από την ανάπτυξη τους κατόπιν της υιοθέτησης προτύπων από τους Έλληνες του παρελθόντος.


Μεγάλη Σαρακοστή


* Πνευματική και σωματική κάθαρση.
Έχουμε χάσει τελείως το νόημα των θρησκευτικών εορτών. Αν παρακολουθήσετε τα κανάλια μας, 
το πρωί της Καθαράς Δευτέρας, θα νομίσετε ότι έχουμε....Πάσχα!
Είναι προφανές ότι τα κανάλια δεν γνωρίζουν ή δεν θέλουν να ξέρουν τι σημαίνει Καθαρά Δευτέρα 
(και όχι Καθαρή Δευτέρα!!!!).
Την ημέρα αυτή ξεκινά η Σαρακοστή, ενώ ταυτόχρονα σημαίνει το τέλος των Αποκρέω.
Η Καθαρά Δευτέρα ονομάστηκε έτσι γιατί οι χριστιανοί "καθαρίζονταν" πνευματικά και σωματικά.
Είναι η πρώτη μέρα της νηστείας, η οποία διαρκεί 40 μέρες, όσες ήταν και οι μέρες νηστείας 
του Χριστού στην έρημο.
Αυτό τα κανάλια, στο βωμό της θεαματικότητας, το ξεχνούν ή το αγνοούν και τα "πρωινάδικα", 
πρωί πρωί της Δευτέρας είναι όλο γλέντια και τραγούδια...
Νομίζεις ότι γιορτάζουμε την Ανάσταση!






















* "Μεγάλη Σαρακοστή"
Η Σαρακοστή είναι "Μεγάλη" γιατί μας οδηγεί σε μεγάλα γεγονότα, τα Πάθη και την Ανάσταση 
του Κυρίου. Η Μεγάλη Σαρακοστή καθιερώθηκε τον 4ο αιώνα και για τον σωστό χριστιανό, 
η νηστεία την περίοδο αυτή είναι αυστηρή και διαφέρει από τη νηστεία των Χριστουγέννων.
Είναι "αλάδωτη" (δεν τρώμε λάδι), εκτός από το Σάββατο και την Κυριακή
Όλη η πρώτη εβδομάδα ονομάζεται "Καθαρά Εβδομάδα" και οι πιστοί "καθαίρονται δια της νηστείας"
του Χριστιανού. Το απόγευμα τελείται το "Μέγα Απόδειπνο"
* Απόδειπνο
ονομάζεται η προσευχή που κάνουμε μετά το δείπνο, δηλαδή είναι η βραδινή προσευχή 

Στις εκκλησίες διαβάζεται, κατά το μεγαλύτερο μέρος του έτους, η Ακολουθία του Μικρού Αποδείπνου, 
ενώ η Ακολουθία του Μεγάλου Αποδείπνου επικράτησε να διαβάζεται κατά την περίοδο της Μεγάλης 
Σαρακοστής και περιέχει και το γνωστότατο τροπάριο:
"Κύριε των Δυνάμεων με ημών γενού άλλον γαρ εκτός σου βοηθόν εν θλίψεων ουκ έχομεν, Κύριε 
των Δυνάμεων, ελέησον ημάς"
Κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Σαρακοστής, μέχρι και την Μεγάλη Τρίτη, κάθε βράδυ, από Δευτέρα μέχρι 
και Πέμπτη αναγιγνώσκεται το Μέγα Απόδειπνο (την Παρασκευή το απόγευμα, ψάλλονται οι Χαιρετισμοί).
Ο πιστός με τις ευχές του Μεγάλου Αποδείπνου "...κάνει απολογισμό των γεγονότων της ημέρας που 
πέρασε και συνιστά δέηση για την άφεση των αμαρτιών της ημέρας και την ασκανδάλιστη διέλευση 
της νύχτας".
Λεωνίδας Κλωντζάς


Read more: http://www.i-diadromi.gr/2013/03/blog-post_5301.html#ixzz2NtcnvcwQ

Κυριακή 17 Μαρτίου 2013

Δράση Ελληνίδων BLOGGER

Καθε συμμετοχη που στελνετε ειναι ευπροσδεκτη ... 

Διοτι ολοι μαζι μπορουμε να δημιουργησουμε ενα καλυτερο αυριο ...


http://scrapmaria.blogspot.gr/2013/01/bazzar.html


Η Δημιουργική Γωνιά, τμήμα εθελοντριών γυναικών του Γυμναστικού και Πολιτιστικού Συλλόγου Ερμακιάς [το Φρούριο] διοργανώνει Bazaar στις 8 έως 13 Απριλίου.  Τα έσοδα από το BAZAAR θα γίνουν τροφιμα για τους συνανθρώπους  μας που εχουν την άμεση  ανάγκη μας 
(ας βοηθείσουμε την ομάδα Αλληλεγγύης Πολιτών Εορδαίας και το Κοινωνικό Παντωπολείο ...)


http://drasigreekblogger.blogspot.gr/2013/01/blog-post_17.html

το bazaar πρόκειται να γίνει στην Πάτρα στις 16, 17 και 18 Μαΐου 2013 


Ρολόγια στην Αθήνα

Η έκθεση θα γίνει αρχές Δεκέμβρη στην Αθήνα από τις  ΧΡΥΣΟΜΕΛΙΣΣΕΣ 
για το Χριστοδούλειο ίδρυμα ( www.xristodoulio.gr )



Πέμπτη 14 Μαρτίου 2013

Decoupage συνέχεια


 ένα δίσκο είχα αγοράσει πριν καιρό (πολυ βολικό λόγω μεγέθους) αλλά βρε κορίτσια σκέτο άσπρο χρώμα!  σκέφτηκα καλοκαίρι θάρθει ας τον στολίσω από τώρα,
διότι όπως έλεγαν οι γιαγιάδες μας   <<Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει καλοκαίρι θα μυρίσει>> , 
σας περιμένω στο εξοχικό μου (Βερια-Χαλκιδικής) για καφέ , γλυκό κουταλιού... στο δίσκο

και σκέφτηκα ας κάνω κι ένα πιατάκι,
 για να βάλω πάνω κανένα κοματάκι πίτα...
αλλά τελικά μου άρεσε 
<<αν δεν παινέψεις το σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει>>
και μάλλον διακοσμητικό θα παραμείνει


<<Νιάτα δουλεμένα, γερατειά αναπαυμένα>>

μετά από την επίσκεψη στον οφθαλμίατρο και τη διάγνωση ...
<< μειώθηκε η μυωπία σας αλλά .... έχετε πρεσβυωπία...>>
σκέφτηκα <<ποιος στραβός δε θέλει το φως του>>


έκανα δυο θήκες γυαλιών γιατί ...
<<των φρονίμων τα παιδιά , πρίν πεινάσουν μαγειρεύουν>>